به نقل از «عصر ایران»

سالی فقط ۳ کشتی از ایران به ونزوئلا جنس می برد و خالی بر می گردد/ پول هم نمی دهند!

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۶۳۷۳

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل اظهار داشت: پولی بابت فروش کالا به ونزوئلا دریافت نمی‌کنیم و معاملات تهاتر هستند حال اینکه ونزوئلا کالایی برای تهاتر با ایران ندارد و تقریبا کشتی‌ها یک سر خالی برمی‌گردند.  

مسعود دانشمند در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا درباره اسکورت کشتی‌های تجاری ایران و نحوه اسکورت‌های انجام شده اظهار داشت: اسکورت کشتی‌های تجاری برای عبور از خلیج عدن برای محافظت در برابر دزدان دریایی با ناوهای جنگی انجام می‌شود و معمولا کشورهایی که از مسیر خلیج عدن تردد زیادی دارند و در معرض خطر دستبردهای این منطقه قرار می‌گیرند برای گذر از این منطقه اسکورت ایجاد کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: نیروی دریایی ایران هم در این منطقه چندین پایگاه دارد و کشتی‌های ایرانی قبل از اینکه وارد مسیر خلیج عدن شوند با پایگاه‌های نیروی دریایی در آن منطقه هماهنگ می‌کنند و به طور مرتب با ناوچه‌های ایران در آن منطقه در تماس هستند تا کشتی تجاری از منطقه خطر عبور کند.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل با بیان اینکه در خلیج عدن به کشتی‌های ایرانی چه کشتی‌های حامل بار نفتی و چه غیرنفتی و سایر کالا بسیار صدمه زدند و در نتیجه نیروی دریایی در آن منطقه از باب المندب تا فراتر از مرز سودان گشت دریایی ایجاد کرده است، گفت: کشتی‌هایی ایران قبل از ورود به باب المندب با ناوچه‌های نیروی دریایی هماهنگ برقرار می‌کند و تحت نظارت نیرو‌های دریایی از این منطقه خارج می‌شود.

دانشمند درباره هزینه این اسکورت و اینکه این هزینه را صاحب بار می‌پردازد یا دولت‌ها، اظهار داشت: اطلاعی از توافقی که درباره هزینه‌های انجام این اسکورت‌ها شده، نداریم اما می‌دانیم نیروی دریایی ایران با ناوچه‌هایی در این مسیر حضور دارد و البته که ناو‌های آمریکایی، انگلیسی، هلندی و ناو‌های سایر کشورها در این منطقه فعال هستند و این ناو‌ها و نیروهای دریایی برای محافظت از کشتی‌های تجاری فعال در منطقه با یکدیگر همکاری دارند و هماهنگ هستند. طبق مصوبه سازمان ملل مبنی بر تامین امنیت دریانوردان، هزینه این اقدامات را سازمان ملل می‌پردازد اما این گونه است که ناو‌های حاضر در این منطقه به تمام کشتی‌های تجاری عبوری از منطقه باید خدمات ارائه ‌دهند.

وی همچنین درباره آخرین وضعیت نقل و انتقال بار بین ایران و ونزوئلا گفت: خط منظم با ونزوئلا برقرار نمی‌شود چراکه حجم بار دو کشور زیاد نیست و در سال 3 نوبت بار جا به‌جا می‌شود. حدودا هر 3 ایل 4 ماه یک کشتی تجاری می‌تواند از بنادر ایران به سمت ونزوئلا حرکت کند و صاحب کالا اگر به این کشتی نرسد باید 4 ماه منتظر کشتی بعدی بماند و به طور قطع تا 4 ماه آینده بازار هدف را از دست می‌دهد.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل  تاکید کرد: تا زمانی که نتوانیم در مسیر ونزوئلا و در بازار آن منطقه، مقاصد دیگری را بازاریابی کنیم تا حجم تقاضا افزایش پیدا کند و تردد کشتی‌ها به این منطقه به هر ماه یک کشتی برسد، نمی‌توان خط منظمی ایجاد کرد

دانشمند ادامه داد: موضوع این است که پولی بابت فروش کالا به ونزوئلا دریافت نمی‌کنیم و معاملات تهاتر هستند حال اینکه ونزوئلا کالایی برای تهاتر با ایران ندارد و تقریبا کشتی‌ها یک سر خالی برمی‌گردند.

وی افزود:البته کشت سویا در ونزوئلا مطلوب و انبوه است، این سویا باید به روغن سویا و بعد کنجاله سویا تبدیل شود و ایران خریدار کنجاله سویا است که وارد چرخه دامداری و مرغداری کند. اما موضوع این است که کارخانه انجام این فرایند وجود ندارد و سویایی که کشت می‌کند را به برزیل و آرژانتین می‌فروشد و آنها امکان روغن کشی را دارند و در نهایت کنجاله سویا را به فروش می‌رسانند.

عضو هیات مدیره کانون موسسات حمل‌ونقل با بیان اینکه احداث کارخانه‌های روغن کشی در ونزوئلا نیاز به سرمایه گذاری و زمان دارد که سرمایه‌ای برای احداث این کارخانه‌ها وجود ندارد، گفت: در حالی که ایران می‌توانست در این زمینه در ونزوئلا سرمایه‌گذاری کند اما در حوزه خانه‌سازی سرمایه‌گذاری کرد که البته از این سرمایه‌گذاری هم راضی نبودند.

دانشمند تاکید کرد: دربخش دیگر شرکت اتکا نسبت به بازگشایی فروشگاه‌ها اقدام کردند با این هدف که کالاهای این فروشگاه‌ها را از ایران تامین کنند، اما وقتی قفسه‌های این فروشگاه خالی می‌شود کشتی وجود ندارد که به سرعت از ایران کالا را به فروشگاه‌های اتکا در ونزوئلا برساند و تردد هر 4ماه یک بار کشتی در این مسیر مدت زمان طولانی می‌خواهد و در این مدت هم این قفسه‌ها خالی می‌مانند.

وی با اشاره به ضرورت تغییر سیاست‌های ارسال کالا به ونزوئلا اظهار داشت: کالاها باید به صورت کانتینری به ونزوئلا ارسال شود و در این صورت ارسال مرتب کالا به ونزوئلا امکانپذیر است بنابراین باید در حوزه سیاست‌ها را تغییر دهند. در حالی درباره این موضوعات نیاز به برنامه‌ها و سیاست‌های بلند مدت دارد اما آقایان سیاست‌های لحظه‌ای را به کار می‌گیرند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: وزیر ارشاد: کارخانه مشترک تولید کاغذ ایران و ونزوئلا به‌زودی بهره‌برداری می‌شود

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: ونزوئلا ایران کالا به ونزوئلا کشتی های تجاری سرمایه گذاری نیروی دریایی آن منطقه خلیج عدن سیاست ها کشتی ها ناو ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۶۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزایای کریدور حمل‌ ونقل سبز و دیجیتال دریایی چیست؟

تین نیوز

کریدور حمل ونقل سبز و دیجیتال دریایی می تواند مشاغل سبز بیشتری ایجاد کند، بهبود سلامتی را برای جوامع محلی به ارمغان آورد و مزایای اقتصادی بی شماری به همراه داشته باشد.

به گزارش تین نیوز به نقل از ایمنا،  محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی گراد نیازمند تسریع تلاش ها برای کربن زدایی بخش کشتی رانی است. حرکت اول در این ابتکار، توسعه یک کریدور حمل ونقل سبز و دیجیتال به شمار می رود که نه تنها از توسعه سوخت ها و کشتی های با کربن کم و صفر حمایت، بلکه مشاغل سبز و مزایای سلامتی خوبی برای جوامع محلی ایجاد می کند.

مطالعه ای جدید حاکی از آن است که یک کریدور حمل ونقل دیجیتال و سبز (GDSC) بین سنگاپور، لس آنجلس و لانگ بیچ می تواند بیش از ۷۰۰ فرصت شغلی در تولید سوخت با آلایندگی صفر و نزدیک به صفر تا سال ۲۰۳۰ ایجاد کند. این مطالعه جریان های تجارت دریایی بین سنگاپور، لس آنجلس و لانگ بیچ را تجزیه وتحلیل کرد و یک خط پایه از فعالیت ها و نیازهای انرژی برای کشتی هایی را ارائه کرد که تا سال ۲۰۵۰ در کریدور فعالیت خواهند کرد.

مطالعه حاضر همچنین نشان داد که این کریدور می تواند به بهبود سلامت برای جوامع محلی منجر شود و مزایای اقتصادی گسترده ای را برای کشورهای این مناطق به همراه داشته باشد.

سوخت های بدون آلایندگی و توسعه مشاغل

تجزیه وتحلیل ها مقدار سوخت های نزدیک به صفر و صفر مورد نیاز برای ترافیک در این مسیر را با مدل سازی استفاده از سوخت های جایگزین کربن صفر و نزدیک به صفر توسط کشتی هایی برآورده کرده اند که در کریدور تا سال ۲۰۵۰ فعالیت خواهند کرد. در این بررسی پارامترهای مختلفی مانند هزینه های تولید و در دسترس بودن سوخت با توجه به اهداف استراتژی IMO 2023 در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از کشتی ها در نظر گرفته شده است.

کربن زدایی دریایی برای مدت طولانی در دستور کار بوده است، زیرا حتی اگر سهم کشتی ها در گرمایش جهانی نسبتاً کم باشد، بسیار مهم است. سازمان بین المللی دریانوردی (IMO) معتبرترین نهاد بین المللی در این زمینه است که پس از چندین نقطه عطف در کربن زدایی دریایی، در سال ۲۰۱۸ یک نقشه راه جامع با استراتژی اولیه کاهش گازهای گلخانه ای ترسیم و آن را در سال ۲۰۲۳ بازنگری کرد. در این بازنگری کاهش گازهای گلخانه ای هم زمان با دستورالعمل بررسی چرخه حیات (LCA) توسعه پیدا کرد و رویکرد چرخه عمر به عنوان یک بخش ضروری برای دستیابی به اهداف آب وهوایی شناخته شد.

فعالیت های انجام شده از طریق کریدورهای کشتی رانی سبز می تواند موجب کاهش کربن زدایی گسترده تر در سراسر صنعت دریایی شود و مزایای سلامتی برای جوامع محلی و فرصت های اقتصاد سبز را برای کشورها به ارمغان آورد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید